-As Entidades Locais carecen de competencias para aprobar e levar a cabo boicots.
-O boicot vulnera o principio constitucional de neutralidade na xestión dos
intereses públicos
-O boicot a Israel ataca aos principios constitucionais de non discriminación,
vulnera o dereito á liberdade de expresión e á igualdade ante a Lei.
-O boicot ignora o principio de non discriminación da Lei de Contratos do Sector
Público, e das Directivas da Unión Europea sobre contratación pública.
-A campaña de boicot non está dirixida só cara a Israel, senón cara a
artistas, académicos, persoas e empresas que teñan relacións por tenues que
sexan con Israel, ou cara a quen simpatice con ese país, quen son obxectivo do boicot salvo que
renuncien ás súas opinións e asuman os obxectivos da campaña.
-Aínda que a campaña de boicot invoca o Dereito Internacional, non existe nin unha
soa resolución obrigatoria das Nacións Unidas que condene a Israel. Só
declaracións ou recomendacións da Asemblea Xeral, un órgano con competencias en
orzamento e recomendacións.
-Os boicots esixen a autorización do Consello de Seguridade da ONU. Na Unión
Europea, non poden adoptarse sen unha Posición Común do Consello.
