Israel fai público un informe sobre a Operación "Chumbo Fundido" levado a cabo contra Hamas en Gaza.
1. No presente informe exponse unha serie de cuestións xurídicas factuais e internacionais relacionadas coa operación militar emprendida polas Forzas de Defensa de Israel (Tzáhal) en Gaza no período decembro 2008 - xaneiro 2009 (a Operación Gaza).-
2. O informe foi preparado co fin de situar a Operación Gaza no contexto factual e xurídico que lle corresponde. Nalgúns puntos, o Documento presenta só unha análise provisional posto que Tzáhal continúa levando a cabo exhaustivas investigacións, de campo e no penal, relacionadas coas alegacións que se refiren ao comportamento das súas tropas durante a Operación. Estas investigacións serán revisadas polo Fiscal Militar Xeneral e sometidas a unha revisión posterior por parte do Fiscal Xeral do Estado. Ademais, poden interporse recursos de revisión xudicial ante o Tribunal Supremo de Xustiza de Israel (constituído en Tribunal de Amparo).
3. O Documento refírese ao contexto da Operación Gaza e sinala que Israel tiña o dereito e o deber de emprender unha acción militar contra Hamás en Gaza a fin de pór coto aos incesantes ataques con foguetes, mísiles e granadas de morteiro de Hamás, ademais dos seus outros atentados terroristas, contra miles de cidadáns israelís. Durante o período 2000-2008, Israel foi bombardeado con ao redor de 12.000 foguetes, mísiles e granadas de morteiro, dos cales uns 3.000 foron disparados durante o ano 2008. Hamás fixaba especificamente o horario de moitos dos seus ataques para aterrorizar aos escolares pola mañá e despois do mediodía. Estes ataques deliberados provocaron mortes e lesións, ademais de graves danos materiais, forzaron o peche de empresas comerciais e foron a causa de que decenas de miles de residentes aterrados abandonasen as súas vivendas.
4. O Documento observa que Hamás dedicaba constantes esforzos a estender o alcance das súas armas e que, a fins de 2008, os seus foguetes podían facer impacto nalgunhas das grandes cidades e as infraestruturas estratéxicas de Israel, ameazando así ás vidas dun millón de civís israelís, entre eles uns 250.000 nenos en idade escolar. Hamás urdiu tamén numerosos atentados suicidas contra a poboación civil de Israel e formou un gran exército constituído por máis de 20.000 efectivos armados en Gaza.
5. O Documento describe tamén os numerosos intentos de Israel por pór freo aos ataques sen recorrer á vía militar antes de dar comezo á Operación Gaza, entre eles peticións urxentes ao Secretario Xeral da ONU e aos sucesivos Presidentes do Consello de Seguridade instándolles a tomar medidas firmes, ademais de xestións diplomáticas, directas ou a través de intermediarios, destinadas a pór fin á violencia. A pesar diso, Hamás proseguiu, e de feito incrementou, os seus ataques a través da fronteira. Un deses ataques foi unha incursión procedente de Gaza en territorio israelí, en xuño de 2006, na que secuestraron a un soldado de Tzáhal, o cabo Gilad Shalit, que a máis de tres anos do suceso, aínda se atopa en cativerio e incomunicado, sen acceso ao Comité Internacional da Cruz Vermella (CICR) nin a ningún outro organismo internacional.
6. Nunha detallada análise xurídica, no que se inclúe un estudo dos principios xurídicos pertinentes e os procedementos do Estado, o Documento observa que o recurso á forza por parte de Israel na Operación Gaza foi unha reacción á vez necesaria e proporcionada aos ataques de Hamás. Mentres Tzáhal continúa investigando determinados incidentes ocorridos no transcurso da Operación, o Documento demostra que os comandantes e soldados israelís actuaron guiados polo Dereito Humanitario Internacional, inclusive os principios de distinción e proporcionalidade. Estes principios, consagrados no adestramento de Tzáhal, o seu Código Ético e as súas normas de combate, impuxeron ás forzas de Tzáhal dirixir os seus ataques unicamente contra obxectivos militares e tratar de asegurarse de non inflixir danos á poboación civil ou a obxectivos civís. Nos casos en que non era posible evitar danos concomitantes a civís ou bens de propiedade civil, Tzáhal investiu esforzos extraordinarios para asegurar que non fosen excesivos en relación coa vantaxe militar anticipada, en cada caso en particular e en xeral. Antes da Operación Gaza e durante o seu transcurso, Tzáhal non escatimou esforzos, como o rexistra o Documento, para asegurar a chegada de axuda humanitaria á poboación palestina, inclusive facilitando o acceso de 1.511 camións que transportaban 37.162 toneladas.
7. En contraste, tanto antes como durante a Operación Gaza, Hamás infrinxiu clara e gravemente as leis internacionais. O Documento rexistra os deliberados ataques con foguetes, mísiles e granadas de morteiro de Hamás contra a poboación civil de Israel, en violación da prohibición de ataques deliberados contra civís e obxectivos civís expresada no Dereito internacional. Tamén se documentan as deliberadas tácticas de Hamás que puñan en grave perigo á poboación civil de Gaza. Entre elas atópanse o lanzamento de foguetes desde áreas densamente poboadas na proximidade de escolas e instalacións protexidas pola ONU, a requisa de hospitais como bases de operacións e de ambulancias para o transporte, o almacenamento de armas en mesquitas e a colocación de trampas explosivas en barrios civís enteiros de modo que todo ataque sobre unha determinada estrutura devastara moitas outras. Estes actos, claramente documentados en probas fotográficas e de vídeo incluídas no Documento, infrinxían o Dereito internacional. Moitas das mortes e lesións de civís, así como un significativo volume dos danos á propiedade durante a Operación Gaza, foron atribuíbles á táctica de Hamás que consiste en mesturarse coa poboación civil e utilizar instalacións protexidas e bens civís, ou ben en operar na inmediata proximidade dos mesmos. O Documento rexistra tamén as lesións e danos directos causados a palestinos polas explosións das fábricas de armas de Hamás e polo impacto, sobre a poboación civil de Gaza, de foguetes que caeron a menor alcance que o previsto para os brancos.
8. O Documento expón os agudos dilemas aos que se enfrontou Israel na confrontación cun adversario que utilizaba á súa propia poboación civil a guisa de escudo. Alí detállanse as amplas precaucións adoptadas por Tzáhal co fin de evitar ou restrinxir os danos á poboación civil de Gaza, sen deixar de bregar por alcanzar o obxectivo necesario de pór coto aos lanzamentos constantes de foguetes e granadas de morteiro de Hamás contra a poboación civil israelí e contra os seus bens. Tzáhal non só examinou e reexaminou os brancos, ademais de utilizar municións o menos destrutivas que fose posible contra lexítimos brancos militares, senón que tamén puxo en práctica un elaborado sistema de advertencias, que comprendía advertencias xerais á poboación civil (mediante transmisións nos medios de comunicación e a emisión de volantes) a fin de evitar ou minimizar a presenza de civís nas áreas e instalacións utilizadas por Hamás, advertencias rexionais cuxo fin era alertar á poboación civil para que saíse de determinadas áreas antes de que comezasen as operacións de Tzáhal, e advertencias específicas (mediante chamadas telefónicas e disparos de alerta ás azoteas) para que os cidadáns evacuasen determinados edificios que ían ser atacados. Tzáhal distribuíu máis de 2 millóns e medio de volantes e realizou máis de 165.000 chamadas telefónicas para alertar á poboación civil e advertirlles que se afastasen dos brancos militares.
9. Neste Documento, Israel recoñece que, a pesar das precaucións adoptadas, a Operación Gaza deixou como secuela numerosos mortos e feridos civís, ademais de danos significativos á propiedade pública e privada en Gaza. Israel non trata de minimizar o alcance dos custos humanos. Como o declarou o ex Primeiro Ministro Olmert ao finalizar a confrontación: "No nome do Goberno de Israel, quero transmitir o meu pesar polo dano causado a civís non involucrados, pola dor que lles causamos, polos padecementos provocados a eles e ás súas familias como resultado da situación intolerable creada por Hamás".
10. Na análise dos aspectos xurídicos do conflito, o Documento sinala que a morte de civís e os danos á propiedade, aínda que considerables, non significan necesariamente que se infrinxiu o Dereito internacional. En particular, os principios de distinción e proporcionalidade son infrinxidos cando existe a intención de atacar a civís ou de atacar obxectivos militares a propósito de que poderían causarse á poboación civil danos excesivos en relación coa vantaxe militar prevista. Os deliberados ataques de Hamás contra a poboación civil de Israel constitúen unha infracción a eses principios e por tanto trátase dunha violación do Dereito internacional, mentres que a acción de Tzáhal contra obxectivos militares de Hamás, a pesar dos seus lamentables efectos sobre a poboación civil de Gaza, non o é.
11. O Documento presenta tamén un detallado relato dos esforzos de Israel por coordinar e facilitar as operacións de socorro e a asistencia humanitaria aos palestinos de Gaza. Tamén están documentados os repetidos abusos destes acordos por parte de Hamás, entre eles ataques de Hamás lanzados durante as treguas convidas para fins humanitarios e dirixidos contra os puntos de paso, e o secuestro e roubo das provisións de axuda humanitaria destinadas aos necesitados.
12. O informe presenta tamén detalles anteriormente non publicados acerca das numerosas investigacións realizadas polo Tzáhal por mor de alegacións presentadas por distintos grupos respecto de presuntas infraccións ás leis. Os equipos investigadores de Tzáhal están actualmente examinando unhas 100 demandas, entre elas 13 investigacións penais incoadas até agora, e examinarán calquera outra demanda que se presente. O Documento expón os achados preliminares dalgunhas das pescudas de campo realizadas por Tzáhal, entre eles os de investigacións relacionadas con 1) incidentes nos que se abriu fogo sobre instalacións da ONU ou outros organismos internacionais ou en que os mesmos sufriron danos, 2) incidentes de fogo sobre instalacións, edificios, vehículos e persoal de asistencia médica, 3) algúns incidentes con grande número de vítimas civís, 4) o uso de municións con contido de fósforo branco, e 5) destrución de bens de propiedade privada e de infraestrutura por parte das forzas terrestres. Respecto das investigacións en curso, o Documento proporciona toda a información que é posible publicar sen prexuízo á integridade e independencia de tales investigacións.
13. As investigacións de campo son só unha etapa preliminar nun extenso proceso xurídico. Estas investigacións serán sometidas á revisión independente do Fiscal Militar Xeneral, que pode ditar a apertura de investigacións penais. As decisións do Fiscal Militar Xeneral serán sometidas á revisión do Fiscal Xeral do Estado e poderán tamén ser tratadas polo Tribunal Supremo de Xustiza de Israel (constituído en Tribunal de Amparo). O sistema israelí de investigación de presuntas infraccións, incluído o seu procedemento de revisión xudicial, é internacionalmente recoñecido por ser meticuloso e independente; os seus procedementos e institucións son similares aos doutros países occidentais.
14. Israel lamenta profundamente as perdas civís que tiveron lugar durante a Operación Gaza, pero por virtude das leis internacionais, Israel ten á vez a responsabilidade e o dereito, como os ten calquera outra nación, de defender á súa poboación civil contra lanzamentos intencionales de foguetes. Cre que asumiu esa responsabilidade de xeito coherente coas normas do Dereito internacional e comprometeuse a levar a cabo unha minuciosa investigación de todas as alegacións que sosteñen o contrario, así como a facer públicos os resultados de tales pescudas e revisións subseguintes cando se completen.
