Por Mariano ManPublicada en www.semana.co.il
Recentemente nomeado Director Xeral de Casa Sefarad-Israel polos próximos tres anos, Diego de Ojeda visitou Israel para refrescarse de realidade israelí. Para cheirar, ver e sentir á sociedade coa que o organismo que dirixe quere interactuar de forma profunda.
"Sinto todo moi familiar, non son un turista. Eu xa estiven aquí hai máis de dez anos e vivín en Xerusalén. Logo estiven varias veces de visita", recoñece de Ojeda, que explica a súa síndrome de "sentirse en casa". "Casa Sefarad é un modelo moderno de relacións exteriores" Casa Sefarad Israel (www.casasefarad-israel.es), tal como de Ojeda define, é unha institución de diplomacia pública. "é un modelo que cumpre cun concepto moderno de relacións exteriores que expón que non todos os vínculos deben ser de goberno a goberno, é dicir oficiais. España está a facer esforzos deste tipo desde hai algúns anos e así abriu Casa América, Casa Africa, Casa Asia, Casa Arabe e Casa Sefarad-Israel", asegura.
Semana.co.il- Por que Israel?
Diego de Ojeda- Israel é un país moderno, democrático e desde un punto de vista económico ao mesmo nivel que España. Aquí son especialistas en alta tecnoloxía, nós en medicamentos. O problema é que Israel non mira España e viceversa. Se teño ao mellor médico, este seguro que mirará a América Latina e non a, por exemplo, Israel. Nunca na vida vai buscar a Israel nin ao revés e nós queremos mudar isto.
-Cal é o obxectivo principal da entidade?
-A miña misión como director xeral é promover as relacións entre España e Israel e entre España e as comunidades xudías do mundo. Para iso, teño un forte orzamento. As relacións culturais, deportivas, artísticas, científicas, económicas, etc. Se hai un sector que é punteiro en Israel e outro en España, eu quero vinculalos.
-Por que esta relación actualmente non se dá? Só polo idioma?
-No caso de España é por unha cuestión idiomática. O empresario vaise a América Latina e os latinos veñen a España- é unha bendición pero é unha prisión tamén. O español non mira a Israel xustamente por iso. E Casa Sefarad ten que compensar algo que ocorre en España que é absolutamente desacertado e inexacto. Non hai suficiente conciencia ou coñecemento sobre o moito que a cultura xudía achegou á identidade colectiva española. En España, a opinión pública -un pouco por incultura e nalgúns casos por prexuízos- di que o español é medio celta, medio íbero, medio godo, medio romano, medio cartaxinés e medio árabe pero non somos medio xudeus. Unha das escusas que se aduciron cando se expulsou aos xudeus de España é que axudaran a entrar aos árabes. Entón, xa estaban en España antes que os árabes! Algo contribuirían á nosa cultura, non?
-"O español non mira cara a Israel e viceversa", Ten algo que ver nisto o aspecto relixioso?
-Si, porque España foi un dos lugares onde máis forza tivo a Igrexa católica, que no seu caso foi moi reaccionaria. Francisco Franco falaba do Contubernio judeo-masónico. Ninguén sabía que era pero era algo moi negativo. Non hai case masones en España e tampouco hai moitos xudeus
-E como inflúe o conflito cos palestinos?
-En canto á posición pro-árabe no conflito, hai un gran descoñecemento de que Israel non só é culpable dun conflito senón tamén vítima. Israel vai moito máis alá que o conflito. Eu non vou facerlle publicidade ao Goberno pero si quero que a xente perciba algo moito máis rico e complexo, o bo e o malo.
-Cal cre que será o beneficio para ambas as partes?
-Ambos países teñen moito que gañar. Por exemplo, xa visitei o Instituto Weizman, visitarei o Tejnión e a Universidade Hebrea. Para España, estas institucións darán coñecemento.
-O desenvolvemento de relacións coas comunidades xudías do mundo está no mesmo plano que a énfase de contacto con Israel?
-Non quero velo como prioridades pero hai tres vectores: Israel, as comunidades xudías e logo a opinión pública española. Son paralelos. Eu xa me entrevistei con autoridades do Congreso Xudeu Latinoamericano, o Congreso Xudeu Mundial e co Congreso Xudeu Europeo. Por suposto que tamén co presidente das Federacións Xudías de España, Jacobo Israel Garzón. O que quero é funcionar en rede. Por iso hai posibilidades de que Casa Sefarad teña unha sucursal aquí aínda que primeiro se quere desenvolver a rede española. Barcelona, quizais Córdoba, Marbella, Segovia...
-De aquí a tres anos, que lle gustaría lograr?
-Quero que dentro de tres anos Casa Sefarad estea a facer moitas máis actividades das que fai agora, que estas sexan máis completas e quero que en xeral a opinión pública española e a israelí empecen a ternos en conta como un actor para achegar a ambos países en todos os aspectos.
