28/02/08

SHOÁ

SHOÁ

Non hai berros dabondo para tanta rabia,
nin chegan bágoas para tanta pena.
Nunca abondarán os termos de condena,
nin pode ter perdón tamaña infamia.

Chegouse ao colmo do furor máis indecente
e verqueuse todo o balde da ignominia
impoñéndose a máis macabra alquimia:
a que cambia en morte a vida do inocente.

Auschwitz, Treblinka, Dachau, e outros lugares
que avergoñan a quen se teña por persoa,
onde o muiño do bastardo doulle a moa
da abxección, da crueldade e das ruindades.

Calaron e ollaron cara a un lado,
os que fachendaban de ser civilizados,
desprezando os queixumes dos coitados
e esquecendo o dereito do aldraxado.
Pero o acaecido non é novo.

Voltou, daquela, a repetirse a historia.
Tentouse de borrar toda memoria
da presenza dun pobo, do meu pobo.

Vigo, xaneiro de 2008.