O pasado martes asistimos esperanzados á declaración conxunta que desde Annápolis fixeron pública Ehud Olmert e Mahmud Abbas. Declaración que afirma a vontade das partes de chegar a un acordo definitivo antes de finais do 2008. Máis alá da percepción persoal de cada quen, máis ou menos optimista ou pesimista, do que non cabe dúbida é de que ficamos diante dunha fiestra de oportunidade que, por responsabilidade histórica, non deben deixar pasar israelís e palestinos na procura dunha resolució
n do drama que sacude desde hai décadas Oriente Medio. Non será Annápolis unha variña máxica que resolva o problema. Sería inxenuo pretender tal cousa. O camiño está cheo de dificultades que, en escenarios semellantes, naufragaron no pasado ante a impotencia da comunidade internacional e do que é máis importante, dos propios actores que sofren o día a día do conflito. Pero sería tamén irresponsable pola nosa banda, desconfiar da vontade real de israelís e palestinos en chegar á resolución do conflito. Desde a comunidade internacional cómpre apoiar e dar un voto de confianza ás vítimas reais. 
